Со ризик да не биде соодветно разбрана, поради генерализација, девојка од Србија, која живее и работи во Грац, на социјалните мрежи раскажа што мисли за мажите во нашата земја и зошто не сака да се омажи со своите сонародници.
Јасно е дека контроверзноста опасно се разгоре бидејќи повеќето жени ја поддржуваат и се согласуваат со нејзините ставови, мажите главно не..
Без споредба, навреди и омаловажувања, таа ги кажува своите искуства врз основа на кои ја донела оваа одлука.
Писмото што беше објавено на Мудролије го пренесуваме во целост.
“Знам дека многумина ќе ме распнат по овој текст, но вистината боли. Цел живот сум опседната со мажи, не се лажам дека тоа е затоа што сум убавица, туку отидов во техничко училиште и таму бевме само три девојчиња на целиот кат, едноставен закон за понуда и побарувачка и детски хормони.
Ни јас не бев светица, но овој текст не е омраза кон мажите, овој текст е мое искуство.
Се на се, се мачев, се мачев, но вредеше. Работам во ИТ секторот, имам незамислива плата за српски услови, работам и приватно за време на викендот, го отплатив студискиот стан и успеав да земам заем за пристоен стан што ќе го издадам со цел да се покријат ратите од кредитот.
Остатокот го инвестирам во земјоделството на моите родители, кое го издржува остатокот од моето семејство. Никој ништо не ми даде.
Зошто ваков вовед? Затоа што видов еден коментар на социјалните мрежи, девојка „исплука“ дека нема никогаш да се омажи со Србин. Никогаш не кажувај никогаш, но тогаш дозволете ми и јас да кажам!
Можеби никогаш е преголем збор, но не е многу веројатно дека ќе се омажам со некого од тука, особено ако тој останал во Србија. Ќе објаснам зошто.
Магистрирав во Грац. Таму имаше многу наши. Устата на просечниот Србин е полна со еднаквост, почит кон жените, но кога ќе слушнат дека некој е успешен, способен, работи, нив не им е право.
Во Србија од мене како жена се очекува да работам со полно работно време, а потоа да се вратам дома, да рмбам, да трчам околу децата додека тој закажува фудбал во балон со своите пријатели.
Ти Тамара кодирај со едната рака, готви со другата рака. Цупкај го детето со едната нога, затвори си ја вратата за секое уживање во животот со другата. Извинете, но не.
Во Србија, сепак е поважно да се задоволат неговите родители, роднини, соседството, социјалните мрежи, отколку самиот себе.
Дури и момците од мојата професија, кога че заработат многу пари и малку ќе подостарат, ги фаќа предвремена криза на средна возраст, па одат да фрлаат пари по сплавови и да го надоместат своето изолирано детство, секако мамејќи се.
Имав среќа во животот, но бев и паметна. Зошто би имала деца со некого кога треба јас да го издржувам, или со кого не можам да издржам?
Моето искуство со дечковците кај нас е дека нив тешко им паѓа што јас сум успешн,што заработувам повеќе од нив. Колку и да се трудиш да не го почувствува тоа, сè се сведува на тоа.
Им пречи кога патувам на конференции, им пречи што плаќам некого да ми го чисти станот (живее[ во студио од 30 квадрати, jas би се срамел да платам некому да ми чисти 30 метри квадратни и слични забелешки), им пречи што јадам во рестораните, им пречи ова и она. Тие се мачат себеси.
Заработив сè што имам. Нема да се правдам никому. Не морам. Моето искуство е дека мажите во Србија ги надминаа дури и децата во своето однесување. Само седат по цел ден и ги обвинуваат другите за нивните пропуштени можности и другиот е секогаш виновен.
Мажите од други земји сами ги пеглаат кошулите, знаат да готват и перат, не се во шоk од животот да живеат сами без својата мајка, стануваат независни на 19 -годишна возраст. И, мене ми се допаѓа тоа, пријатели.
Денот кога во Србија нема да има човек што ќе се шета како паун по улица и ќе носи тесна маица, но ќе и стане на жена во јавниот превоз и ќе носи кошула што самиот си ја испеглал, е тоа ќе биде денот кога ќе размислам дали би влегла во врска со локалец.
Дотогаш, тие се убави за рекреација и за во парк, но не и за по дома. Поздрав од соседството.
