Обичен ден во службата за итна медицинска помош, но во необични околности.Започнува смената. Секој добива опрема за лична заштита, се облекува, се прави дезинфекција на возилата, на просториите. Телефонот звони.
Докторите телефонисти прашуваат за епидемиолошка анкета. Пациентите обично негираат контакт со заразено лице или сомнителено за коронавирус, освен оние кои се во самоизолација или под здравствен надзор.
Го примаме повикот, екипата се упатува на кажаната адреса. Секој повик се третира како да се работи за случај на корона. Ја завршуваме посетата, се упатуваме да ја смениме ЛЗО-опремата.
Внимателно, полека, дел по дел соблекуваме, одлагаме во посебни контејнери и повторно облекуваме новa. Во текот на една смена, најмалку 8 до 9 пати облекување и соблекување: скафандери, капи, калјачи, маски, очила, визири, ракавици…
Ова секако ја усложнува работата и брзината со која работиме, но не е ништо во споредба со ризикот екипите да станат вектор на заразата.
Помеѓу два повика екипите држат дистанца една од друга. Преку ноќ исчезнаа разговорите за одмори, празници, викенди. Сите се фокусирани на сегашниот момент, се споделуваат само искуства или некоја новина како поуспешно да ги следиме протоколите и дали можеме нешто да направиме.
Нов повик. Одеднаш дури 4 позитивни пациенти со проблеми во дишењето треба итно да се пренесат од ГОБ „8-ми Септември“ до Клиниката за инфективни болести.
Во овој момент светла точка е соработката на овие институции со ИМП, се функционира беспрекорно. Следи брза подготовка на екипите, последен преглед дали во комбето има сè, проверка на боците за кислород..
Не смее ништо да недостасува! Екипите веќе се на теран, во неизвесност го исчекуваме нивното враќање. Конечно се враќаат, за двајца од пациентите била неопходна кислородна поддршка.
Ја предавам смената и следува задолжителното прашање – колку нови има денес? Се пребројуваме. Сите сме тука, сите сме на број. Добро е!
Никој не се откажува или вели дека не може. Никој не се жали. Едноставно оваа работа е наша определба, во нашиот код е впишано дека сме тука да помогаме кога е најтешко.
Ние сме секогаш тука и секаде први – при поплави, сообраќајки, земјотереси, епидемии, пандемии. Персоналот на ИМП се грижи за здравјто на граѓаните 24 часа дневно, 365 дена годишно.
Она што можеби недостасува е малку повеќе почит и поставување на ИМП на вистинското место во здравствениот систем, во некои идни, помирни и поведри времиња. Она што мора да го направиме е научените лекции да не ги заборавиме и да ги пренесеме на идните генерации, добро е да ги запишеме и документираме сите наши искуства.
Сега, она што од срце го посакуваме е добро здравје на сите! прим. д-р Весна Неделковска, итна медицинска помош – ИМП, ЗД Скопје
