Целиот регион е потресен од веста за заминувањето на легендарниот новосадски кантавтор Ѓорѓе Балашевиќ, кој по чина денеска, во 67 година, на Инфективната клиника во Нови Сад.
Семејството ја потврди најтажната вест. Сопругата Оливерa со плачлив глас за белградските медиуми изјави дека информациите се точни, исто како и нејзината ќерка Беба, која немалa сила да зборува.
Да потсетиме, Балашевиќ беше примен на Инфективната клиника во клинички центар на Војводина во Нови Сад пред три дена. Како што дознава „Блиц“, тој имал Ко вид и бил во лоша состојба.
Лекарите ги презедоа сите потребни мерки за лекување, но немаше подобрување. Попладнево неговата состојба дополнително се влошила заради претходните хронични здравствени проблеми. Како што дознаваме, лекарите се обидувале да го вратат во живот два и пол часа. За жал, безуспешно.
Балашевиќ и неговата сопруга Оливера Балашевиќ се сретнале сосема случајно и љубовта ги врзала сè додека, за жал, судбината не ги раздели. Најубавите песни, идеалниот брак, емотивната и пријателска врска, неисцрпната инспирација и поддршка сведочат за нивната љубов, а ова е приказната за нивниот живот што траеше повеќе од четири децении.
Блажевиќ и Оливера се запознаа за време на гостувањето во ТВ, и двајцата беа гости на телевизијата Нови Сад – Оливера како спортист и Ѓорѓе како музичар. Оливера тогаш не ни сонуваше дека ќе се вљуби во тој млад човек со гитара. Одлична гимнастичарка во четири спортски дисциплини, со неколку медали и награди, таа мораше да одлучи помеѓу нејзината љубов и оваа нова, која штотуку се роди.
– Во една прилика заедно го гледавме натпреварот Хајдук – Хамбургер. Одеднаш, Оља ја стави раката над моето рамо и рече: „Овој Златко Вујовиќ е опасен фудбалер“. Тогаш си реков: “Ја најдов вистинската личност, пријател кој разбира и други работи. Веднаш ќе се оженам – готово е!” – рече во една прилика Балашевиќ.
Во времето кога Оливера учеше и живееше во дом, Ѓоле често пееше под нејзиниот прозорец. Во студентската соба каде што тогаш живееше Оливера, денес на влезната врата има плакета со натпис: „Додека не слета низ ходникот на студентите … Оља и Ѓоле Балашевиќ, 1 јуни 1979 година“, и токму таму започна најубавата љубовна приказна.
-На мајка ми ѝ беше тешко дека одам во Нови Сад и дека ќе бидам сама, дури ми предложи да најдам момче. Имав цимерка Весна од Чачак. Запознав многу луѓе, со кои и денес сум во контакт – изјави Оља Балашевиќ во едно интервју.
Наскоро во нејзиниот живот се појави момче, добро познатиот кантавтор од Војводина, а тој нивната љубов и студенсткиот живот го опиша во песната „Провицијалка“.
– Тој тврди дека песната е поврзана со оваа просторија. Знам дека читав белешки за предавања на масата, се подготвував за испитот и често гледав низ прозорецот чекајќи да се појави. Тогаш немаше мобилни телефони, па Ѓоле свиркаше под прозорецот.
Тој свиреж се користи и денес кога талкаме некаде во некој град или трговски центар. Кога ќе го слушнав неговиот свиреж, ќе истрчав низ ходникот со брзина на светлината за да го видам, па таа песна ја раскажа на многу убав начин – рече Оливера претходно.
Во времето кога Оливера учеше и живееше во студентскиот дом, Балашевиќ, како што рече неколку пати, играше фудбал со станарите од студентскиот дом на блиското училишно игралиште, и наскоро се дозна нивната љубов.
– Од самиот почеток, тоа беше многу јавна љубов и единствена во светот. Сепак, имаше и такви кои ме сретнаа на улица, па ми рекоа: „На што ја влечеш таа девојка“, и имаше разни сцени – рече кантавторот.
– На пат да станам лошо момче, ја запознав и сè прерасна во приказна за мангуп и принцеза, но во малку променети улоги. Далеку од тоа дека е мангуп, но таа беше малку скитник низ студентски соби и студентски домови, со огромна амбиција.
Пред Ољaа, имав неколку тра гични, формални врски, но кога ја видов за првпат, помислив дека сакам да се оженам и да имам свое семејство – изјави Балашевиќ претходно.
Кога отиде на одмор во Умаг, сфати дека му недостасува, ја повика од рецепцијата на хотелот и ја замолил да се омажи за него. Таа дури и не успеа да одговори, а тој влезе во својот „голф“ и се возеше до Зрењанин.
– Отидов на море без неа како момче таа година, не знаев дека ќе се вратам со сосема поинаков поглед на животот. Страдав за оваа лисица затоа што не можев да ја најдам, а потоа најдов клуб за веслање. Таа ми одговори, па ја прашав: “Добро, дали ќе се ожениш или не?” – рече Балашевиќ.
Тие се венчаа во 1981 година, но немаа голема венчавка бидејќи мајката на пејачката по чина една година порано. Нивната мила Јована тогаш имаше половина година, па решија да ја завршат и таа формалност.
– Сакав да се венчам на 15 август, кога е најтопло, за да бидам во маица. Сепак, се согласивме дека ќе биде на 7 мај, бидејќи ситуацијата со моето доаѓање од армијата беше целосно неизвесна. Документот беше многу важен. Но, не сакавме никакви церемонии и помпа.
Избравме четврток. Не сакавме да биде сабота или недела, затоа што токму тогаш се венчаа некои од моите пријатели и јас не сакав да се сретнам и да направам врева, да врескам нешто, да скокам … – рече тогаш Балашевиќ и додаде :
– На никого не рековме ништо, брзо се зедовме, дури и малку доцневме … Билја, кумата, дојде во последен момент, а јас му реков на Борчек да му ја донесе личната карта, дека имам некои снимања, само за да не се појави со подарок и во костум.
Влеговме во канцеларијата на матичарот, но веќе нè чекаа пријатели кои сепак успеаја да влезат. Тоа беше мала, слатка церемонија што подоцна ја продолживме дома, строго со сендвичи.
Се чувствував добро, како да не бев младоженец. Бев во елегантни црни фармерки, и спортски чевли, не сакав да носам патики од почит кон мојата сопруга. Ољaа носеше убав бел фустан, само без тие „џинови“ на главата.
Во 2001 година, Балашевиќ го издаде албумот „Дневник старог момка“ посветен на неговата најголема љубов и поддршка. Секоја од дванаесетте песни носи име на женско име, и со комбинирање на почетните букви од тие имиња, се доби насловот: „Оља јењ најбоља“. Така тој му покажа на светот колку е единствена нивната љубов.
По Јована, Оливера и Ѓоле, добија уште две деца – ќерката Јелена и синот Алекса. Сите три деца на популарната музичка и актерска двојка успешно ја градат својата кариера. После Јелена, која се покажа како одличен видео режисер и Јована, која е активна актерка, синот на Алекс стана шампион во борење“, пишува Телеграф.рс.
Фото: Јутјуб принсткрин, Фејсбук страница на Балашевиќ
