Секогаш сум сакала внимание и да бидам во друштво, сум мразела да сум сама или да спијам во темна просторија. Ккако мала памтам спиев со моите родители долги години па подоцна со сестрите во иста соба. Затоа и не сеуште не се чуствувам пријатно да спијам сама.
Ни како дете, а ни како возрасна, а подоцна ни како мажена жена, не сакав да спијам сама во креветот. Поради тоа тешко ми паднаа отуствата на сопругот. Ги мразев неговите службени патувања и фактот дека така често ме остава сама и тоа уште во првата година од бракот.
Најверојатно тој страв кој ме пратеше уште од детство кога мислев дека ќе ме нападне некое чудовиште од ормарот кое се претвори во ликот на мојот сопруг, вака ја започнува својата исповед 28-годишна Босанка која својот сопруг го изневерува со неговиот татко. Една ноќ ја пробудил нечиј допир на рака. Онака се уште нерасонета во бунило, се вкочанила од страв кога покрај себе го здогледала свекорот.
– Сопругот тоа утро отпатува за Шибеник на еден краток семинар. Во тој шок целата збунета, кога ќе го погледнев свекорот како нагло ми се доближува и не можев да реагирам исправно. Гласот ми се одзема. Ни врисок не можев да пуштам. Како некој да ми го опијани мозокот.
На деталите не се сеќава. Утредента се разбудив и во собата не видов никакви траги. Мислиш, се е сон. И свекорот нормално се однесуваше. Набрзо и сопругот пристигна, па се препишав на сонот, се присетува Босанката. Но по 14 дена, бев оставена повторно сама, оваа жена го преживувала истото.
– Овој пат сопругот отпатува на седумдневен семинар во Шпанија. А свекорот ми доаѓаше секоја ноќ. Дефинитивно тоа не беше сон. За чудо, повеќе не ми беше страв од мракот.
Повеќе не ми беше мрак, ни чудовиште. Едвај чекав да дојде ноќта и да се појави мојот нов љубовник. Со сладост се препуштав на неговите раце. Ми доаѓаше во еден часот по полноќ и тоа откако ќе го изгаснам светлото. Верувам дека многумина ќе речат дека сум луда, дека тоа е невозможно, но јас сум сведок на тие случувања. Бев среќна, насмеана…
Не разговаравме никогаш, а тој брзо исчезнуваше по љубовните играња. Мојот сопруг ми стана одбивен. Ја мразев неговата присутност. Едвај чекав да оди на некаков пат, но следеше еден „сушен “ период кога нон-стоп беше дома.
– А јас се нервирав. Чекав мојот сопруг да заспие и го чекав свекорот да дојде. Залудно. Тогаш одлучив да ги ставам картите на маса. Едно утро видов како свекорот на свекрвата и помага околу појадокот, ме здоболе желудникот од љубомора. Му ги спомнав нашите жешки ноќи а тој поцрвене.
Целиот се најде во небрано, но тој почна се да негира. Во налет на некое лудило се кажав, па мојот сопруг почна да го дави својот татко, а мене и неговата мајка почна да не навредува. За еден час бев исфрлена од неговата куќа. Сама одев по улица, и се надевав дека свекорот ќе дојде по мене но тоа никогаш не се случи.
Фото: Илустрација
