Љубиша Самарџич или како што го нарекуваа Смоки или Шурда по неговите улоги беше омилен на сите генерации во цела поранешна Југославија. Легендарниот великан на југословенскиот филм, си замина од овој свет во 2017 година на 81-годишна возраст.
Љубиша Самарџиќ е роден токму во Скопје во семејство на рудари во 1936 година. Студирал право но потоа се префрлил на Академијата за драмски уметности во Белград. Благодарение на стипендијата на режисерот Бојан Ступица, започнал да глуми во театарот.
Првата улога ја остварил во филмот „Прекобројна“ на Бранко Бауер, а потоа следувале низа филмови, „Денови“, „Десантот на Дрвар“, „Битката на Неретва“, за која ја добил и наградата Гранд При во Ниш.
За улогата во филмот „Утро“ е награден и на филмскиот фестивал во Венеција. Долго време глумел во партизански филмови, а напоредно остварил и голем број улоги во телевизиски серии „Жежок ветер“, „Есента доаѓа, дуњо моја“, „Враќањето на отпишаните“, „Полицаецот од Петлово брдо“, „Каде одат дивите свињи“. Во 1988 ја добил тогаш највисоката државна награда „Авној“, кој првпат се доделила на филмски глумец.
Кон крајот на 2016 година бил опериран поради ту-мор на мозокот, по кое останал неподвижен. Си замина од овој свет по подолго боледување на 8 септември 2017 година во Белград.
Во последниве години, Самарџиќ се појавуваше малку во јавноста. Ќе остане запаметен како една од најголемите starsвезди на филмското и телевизиското кино во Голема Југославија.
Глумеше во неколку десетици филмови – Валтер го брани Сараево, Партизанска ескадрила, Сутјеска, Љбовниот живот на Будимир Трајковиќ, Татко на одредено време, Три влезници за Холивуд. Остави неизбришлива трага во срцата на ТВ гледачите.
Прекарот „Смоки“ го доби благодарение на истоимениот лик, кој го играше во 1963 година, во филмот „Песочен град“, но беше и Шурда, Зис, Рок, Бошко Симиќ .
Повеќе од сето ова, повеќе од слава и популарност, Љубиша Самарџиќ важеше за добар човек со блага природа, кој беше сакан од публиката и почитуван од неговите колеги.
Во едно од последните интервјуа што ги даде, тој се осврна на неговиот живот и кариера и на прашањето за првото нешто што ќе му падне на ум кога ќе помисли на сè што поминал и рече – Растеше и се раѓаше!
„Пораснав во искрено рударско семејство, рано го изгубив татко ми, се восхитував на мајка ми,„ тигрицата “, која не однесе на пат со мизерна рударска пензија. И бевме три деца.
Од такво детство, сфатив дека сиромаштијата не е најстрашната работа што може да се случи во животот. Како што растев со дневните драми во близина на рудникот и кога злобните сирени го објавија зло-то во јамите, бев фасциниран од етиката, добротворството и солидарноста на рударите и наскоро ја сфатив смислата на преживувањето во животот.
За среќа, наскоро ја запознав сопругата Мира, на која и должам благодарност за искреноста, инстинктот и извонредната интелигенција “.
– рече Самарџиќ во интервју дадено во 2015 година.
Во истото интервју како одговор на прашањето – што, според него, е најважно во животот – исто така сведочи за тоа каков човек бил.
– Да се биде човек. Оној што го има зборот. Кој ги брани вистината и правдата. Запомнете дека Библијата започнува со зборовите: „На почетокот беше зборот“ – тогаш одговори jубиша Самарџиќ.
Тој ги додели своите награди, дипломи и признанија на Југословенската кинотека во февруари 2014 година. Зад себе остави бројни улоги, а животот на популарниот Смоки беше обележан со тра-гедија кога неговиот син Драган си змаина од овој свет на 34-годишна возраст, пренесува Еспресо.
Самарџиќ најде утеха кај неговите внуци, а ќерката на Драган, Сара, прерасна во вистинска убавица.
Има 27 години, привлечна е и е многу активна на социјалните мрежи. Нејзиниот профил на Инстаграм се повеќе наликува на профилот на модна блогерка, а поради убавината и модниот вкус што ги поседува и често го покажува, станува се поопасна конкуренција на ѕвездите на Инстаграм.
