Ја оставив љубовта на својот живот и отидов во Америка да запишам специјализација. Пред 2 месеци се вратив како специјалист по хирургија, добив работа на престижна клиника во Белград и го сретнав токму него. Замислете, помина покрај мене не погледнувајќи ме.
После неколку денови ми се обрати и се договоривме за кафе. По кафето, дојдовме до вино. Ноќта ја поминавме заедно. Дознав дека сум бремена, ми рече дека не ме сака. Само ме праша какво е чувството да се биде искористен и оставен…
Сега имам 10 годишна ќерка која расте покрај мене. Целосно и се посветив само на неа, и еве чекаме документи за САД. Ќе живееме таму со момчето кое го запознав додека специјализирав. Ќерка ми согласи да има нов татко и сестричка која останала сама по смртта на мајка си.
Денес кога се свртам и погледнам назад низ животот, сфаќам дека во животот никој не заслужил да паднеш на колена. Тој што вистински те сака ќе те подржува во животот без разлика на далечината и на фактот дали ќе останете заедно.
Ние девојките често знаеме да се жртвуваме професионално заради љубов, затоа девојки тоа што ќе ви го донесе животот како прилика која мислите дека е вистинска за вас прифатете ја со широки раце. Не дозволувајте ништо да ве скрши!
