Интересна саркастична приказна, во групата Live from Greece, објави Дејан, кој со семејството е на одмор во Сивири, Грција:
„Ден 6, Сивири, Грција. Синоќа госпожата и јас го лупавме реми до доцна во ноќта, со пиво и маслинки. Затоа утрово станав подоцна. Повторно ја пропуштив шансата за крофна.
Госпожата ги превртува очите од сабајле, бидејќи ќерката повторно нема што да јаде. На крајот, и двете појадуваа, така што жеа ми јадеше од чинијата од чинијата на ќерката, а оваа брзаше и лапаше (за да не остане без појадок).
Денешното одење на плажа ми беше полесно од вообичаено. Јас дури и не морав да носам ништо со себе освен крпа. На плажа помирно од вообичаено, без бучава, вре ск -ање, с pање. Навистина уживав во морето.
Не знам што се случи. Можеби тоа е фактот што ги оставив децата со госпожата во апартманот и отидов на плажа сам. Го исклучив мозокот од сè.
На враќање, за секој случај, застанав на една крофна. Можеби е мојата последна. Изедов две. Кој знае што ме чека во апартманот.
Не се сомневав, ниту зошто зедовме толку голем апартман, ниту зошто зедовме толку многу работи. Бев измамен. На скалите на станот сфаќам дека имаме цимери. Пристигнаа свекорот и свекрвата.
Поради обврските, не можеа да дојдат со нас, па пристигнаа неколку дена подоцна. Ова досега не беше аго -нија. Започнува денес.
За ручек, малку месо во рерна, со компири. Го испив целото пиво од фрижидерот. Ова ќе биде долг ден.
Одејќи на плажа попладне, бев молчалив. Зедов едно дете, друго дете, две гуми, шатор, ашов и кофа за песок. На брегот ископав езерце за себе и ги потопив нозете, бев придружуван од помалото дете, кое упорно ме закопа.
И морето денес е повторно топло и ги турка брановите, со низок интензитет и недоволно за оние како нас, кои ги сакаме. Денот не е ништо посебно. Боже, ако те има, смени нешто.
Госпожата и постарото дете инсистираа да одат во град, да купуваат нешто, да трошат пари. Мислам дека ова е заговор против мене.
Зарем не е доволно фактот што дојде баба ми? Немам идеја што ќе правам утре.
Фото: Илустрација
