Даниел Поповиќ во 1983 година ја претставуваше Југославија на Евровизија со песната „Џули“.
Поповиќ со оваа песна го освои четвртото место на Евровизија во Минхен. Интересно е што во Југовизија таа година ги победи Лепа Брена и Слатки грех, кои таа година се бореа да одат на ова натпреварување.
Во 1991 година тој за малку ќе ја претставуваше својата поранешна земја на Евровизија со песната „Ma daj obuci Levisice“, но победата му избегна.
Тој го освои второто место, додека Беби Дол го освои првото место.
Деведесеттите не беа особено милостиви кон него, евентуално би можел да се пофали со тоа дека во Загреб држел студио и продуцирал за изведувачи како што е Нивес Целзиус.
Следната деценија ја сведе неговата популарност на обидите да се врати на музичките фестивали и учество во реалното шоу Фарма.
Пред неколку години медиумите ја пренесоа неговата изјава дека на крајот станал соц ијален случај, дека живее на раб на егзистенција, и дека немал пари дури да им отиде на рoдителите на последно испраќање.
Подоцна, тој и неговата сопруга ги негираа тие информации. Поточно, нагласија дека „не е баш толку страшно“.
Јас и Даниел не сме социјални случаи, но живееме скромно во Љубљана. Се ле кувам веќе неколку години, така што многу пари одат на леку вањето.
Не можеме да си дозволиме две недели одмор или некое патување, но ќе живееме нормално се додека сум жива, рече пред три години неговата сопруга Александра.
Александра е четвртата жена на Поповиќ. Со првата, Маја, поранешна македонска манекенка, ја има ќерката Ана Марија. Тие двете живеат во Скопје.
Со Сања Бједов Поповиќ има ќерка и син, а со третата, бивша келнерка, Сандра Греко, синот Доминик. А инаку, Даниел од песната „Џули“ тогаш заработи повеќе од милион германски марки.
– Во 1982 година го снимив тој албум за Југотон. Немав искуство со дискографија. Порано свирев во бендови. Завршив класична музика во Грац. Тогаш добив шанса да влезам во студио.
Во Јадран се снимаше филмот. Беше прекрасно студио. Да, подоцна заработив 1.200.000 германски марки од албумот. Отидов со мојата тогашна девојка во тогашна Југобанка.
Дојдов на шалтер и реков дека ми ги даваат сите пари што ги имам на сметката – рече тој.
– Банкарот рече дека немаат толку пари во банката и дека треба да дојдам друг ден. Девојката во тоа време се онес вестила кога слушнала за кој број станува збор.
И дадоа шеќер и вода за да се опаметат. Отидов дома со вреќа пари, иако парите никогаш ништо не ми значеа – тврди Поповиќ. Музичарот еднаш раскажа на што ги потрошил парите.
– Дел од парите им поделив на колегите и пријателите. Сите имаа по малку среќа. Не сум мегаломан кога се во прашање парите. Не правам музика за пари, туку за музика.
Направив прекрасен албум кој ќе се снима следната година. Имам неколку врвни песни. Ништо не е ситно, на се сериозно пристапив – истакна тој.
– Живеам добро. Јас сум многу скромен. Мојот живот се врти околу музиката. Секој ден сум во студио речиси 95 проценти од времето.
Во 1990-тите немаше никој за кого не пишував песни, од Северина до Јасна Злокиќ до Здравко Шкендер. Истото и во Словенија.
Направив дваесетина ЦД-а за други уметници. Работам многу и сè уште работам. Тоа е мојата база, пишувам песни, таму сум доста силен.
Не се повлеков, но времето е најдобар показател за вистината – заклучил Поповиќ за 24 сата Хр, а ова го пренесе „Ало.рс“.
