Актерката Соња Савиќ отсекогаш била следена од гласините дека е млада, неразбрана и чудна, но деталите од нејзиниот живот се помалку познати во јавноста. Таа беше херој на едно време.
Во Белград дошла од родниот Чачак за да се проба во актерството, кое најмногу го сакала. На Факултетот за драмски уметности се запишала во класата на Миња Дедиќ, а заедно со неа актерство учеле Зоран Цвијановиќ, Светислав Гончиќ, Жарко Лаушевиќ, Бранимир Брстин.
Од самиот почеток на актерството ја следеа необични приказни.
Во една прилика на новинарско прашање дали е во емотивна врска со Раде Шербеџија со кој го снимаше познатиот филм „Уна“, таа го прекина интервјуто.
– Фасцинирана сум од Раде Шербеџија. Го обожавам, и секогаш ќе го ставам високо на пиедесталот на луѓето што сум ги сретнал во животот. Не гледав многу негови претстави пред да го запознаам, но гледав многу филмови поради тоа.
Сепак, не се вљубив во него, го почитував – изјави легендарната Уна Војводиќ по снимањето на споменатиот филм.
Од друга страна, на прашањето со кого се дружи кога не снима филмови и серии, таа одговори:
– Хм, да! Имам малку среќа, слушаш колку пати спомнувам дека изгледа навистина имам многу среќа, а всушност воопшто ја немам.
Јас сум една не среќна девојка. Се дружам со поширок круг на луѓе со кои пораснав околу петнаесет години, изјави еднаш Соња.
После тоа, сними бројни филмови како: „Живеејќи како целиот нормален свет“, „Како пропадна рокенролот“, „Шеќерна водичка“, „Балкански ш пион“, и многу други.
Со тек на време почна да се дружи со Милан Младеновиќ и со целиот состав на групата „ЕКВ“. Многумина велат дека токму тогаш првпат стапила во контакт со недоз волени суп станци.
Но, тогаш ја запознала и својата голема и единствена љубов, џез музичарот Влајко Лалиќ. Многумина велат дека таа сонувала да стане негова сопруга.
Знаеше да каже дека еден од најтешките моменти во нејзиниот живот, покрај загубата на нејзиниот татко, бил денот кога Влајко прерано го напуштил овој свет во 1990 година.
Поради големо нев реме, неговата едрилица исчезна, а Соња по загубата со месеци беше во ло ша состојба.
Веднаш потоа заминала во Словенија каде останала речиси десет години, се вратила во Србија му се вратила на актерството, но не во онаа мера како порано.
Многумина велат дека токму тогаш западнала во проблеми… За време на едно интервју, новинар ја прашал што користи…,
таа без размислување одговорила дека најголема желба и е да работи со чиста глава и срце, но дека проблемот е што камерата гледа се.
Актерката која беше симбол на новиот бран белградски уметници ги кршеше табу ата, живееше пред своето време и често беше погрешно сфатена. Неколку години живееше и работеше во Словенија, каде ја третираа како голема ѕвезда.
– Зошто ми е лошо во градот каде што живеам, во земјата од каде што потекнувам, појма немам. Да не беше Словенија, немаше да ги истуркам деведесетите, а истото важи и за ова време.
Би сакала да се финансирам и да создадам само уште една модерна музичка сала која ќе прерасне во клабинг, но овој град се чини дека нема афинитети за мене.
Често слушам како луѓето велат дека сум ек цес на личност, иако кога работам никогаш не сум таква, прашајте кого сакате – рекла еднаш Соња.
Како и сите дами и таа фантазираше за брак и деца со познатиот џез музичар Влајко Лалиќ. Имаше само 15 години кога се заљуби во него, а тој беше и остана нејзината единствена љубов.
Нив ги раздели неговото прерано заминување во 1990 година.
-Кога бев млада често замислував како ќе имам брак и семејство со човек кој бескрајно го сакам и на кој целосно ќе му се посветам. Имав голема љубов. Откако тој го напушти мојот живот, кога имав дваесет и девет години, веќе не сакав со никој друг – изјавила Соња.
За жал Соња се упокои на 23 септември 2008 година, на 48-годишна возраст кога беше пронајдена во нејзиниот стан, а ова го објави Stil.kurir.rs
