Многу се зборува за животот на Томa Здравковиќ овие месеци поради филмот на Драган Бјелогрлиќ, а погледнете како изгледаше Нада Радановиќ во младоста, можеби најголемата љубов на овој кафеански боем.
За оние кои во Србија го гледале филмот „Тома“, сигурно го забележале ликот на прекрасната Нада, која ја игра Милена Радуловиќ. Тома, кој го игра Милан Мариќ, ја среќава во филмот на изборот за Мис, го маѓепсува со нејзиниот шарм и набргу потоа се венчаат. Сепак, нивната приказна немаше среќен крај и заврши со раз вод.
Дури и во реалниот живот, ова не беше љубов со среќен крај. За Нада Радановиќ од Цетиње, трета сопруга на Тома, многумина рекоа дека неговата најголема љубов.
Двајцата се венчаа на Островот на цвеќињата во Црна Гора во 1972 година, а кума им беше Оливера Катарина. И покрај лудата љубов и страст, бракот не преживеа. Се шпекулираше дека Тома бил очаен по не сp еќата, а набргу потоа отишол во Америка.
Тој таму се сретна со неговата четврта сопруга, Гордана, во Торонто, Канада, а таа неодамна откри дека никогаш не го видела потажен отколку кога се упокои Силвана Арменулиќ, додека таа имаше само пофални зборови за филмот и Милан Мариќ.
Неговата втора сопруга беше прекрасната Милица Божиќ, која подоцна се омажи, а една од нејзините две ќерки направи прекрасни фотографии од нивната венчавка од стариот албум и ги сподели со јавноста, со опис „Тома и неговата мајка кога се за вљубија“.
Инаку, Тома имаше две деца, син Александар од бракот со Гордана, но и ќерка Жаклина од првиот брак со Олгица.
Пред 48 години „ТВ Новости“ го објави текстот и фотографиите од свадбата на Томо Здравковиќ со неговата трета сопруга Нада Радановиќ. Текстот се пренесуваше во продолженија, а првото гласеше вака:
Се јавувам од југословенската Мајорка – Островот на цвеќињата. И исто како што Шопен се за вљуби во Жорж Сандова на Мајорка, Тома Здравковиќ овде се вљуби во русокоса Нада. Нивната љубов и венчавка се причина да го напиша ова, бидејќи Арсен Дедиќ пее – Остров на среќата, каде што го минувам заслужениот одмор.
Ги најдов гостите на свадбата во канцеларијата на директорот и се збунив. Девојчето воопшто не личеше на она од весникот. На Тома веднаш му беше јасно дека сум згрешил:
– Најверојатно мислиш на Зорица. Не, тоа е Нада. Веројатно, покрај краткото и не многу јасно објаснување, сепак изгледав збунето. Тогаш младоженецот го раскажа својот љубовен роман. Беше очигледно дека Тома беше еден од оние луѓе кои сметаат дека животот е игра на среќа. Од луѓето кои ќе живеат денес за денес, а утре, ако има, утре ќе се најде начин за тоа…
– Пеев дваесетина дена на Терасата во Будва. Со себе од Ниш ја донесов мојата свршеница Зорица. Таа девојка ја запознав неодамна и на прв поглед ми се чинеше дека можеме да бидеме заедно со векови. Уште пред да се преселам на море, сфатив дека нешто не е во ред.
Не ми беше јасно што е, но полека се повлеков … Еден ден отидов, само за да го сменам амбиентот, на плажа во Беќиќи. Зорица престојуваше во хотелот. Само што се испружив покрај морето, и група деца, од блиското одморалиште, ме опкружија.
Не бараа фотографии ниту јас да им пеам, стоеја и ме гледаа. Ги гледав и нив, не помалку изненадени. Имав впечаток дека се прашуваат од каде сум. Јас бев возбуден. Ова ми е првпат да ми се случи вакво нешто. Оние деца кои молчат, за разлика од публиката која обично е бучна…
Тие беа нешто посебно … Во еден момент, висока, русокоса девојка отрча од некаде. Не знам од каде потекнува, ниту како, ниту зошто, ниту што сака. Таа рече нешто, но не се сеќавам што. Во тој момент ги видов само нејзините сини очи, лицето исончано од сонцето, нејзините бели заби и нејзината руса, руса коса…
Се чувствував чудно. „Еве љубов“, си помислив. Зашто, тоа се ситуациите во кои човек разбира се, исто како што има моменти кога се е далеку од на…
Се околу мене беше реално: тие прекрасни деца, морето и ТАА. Тој ова го кажа со посебно значење … Можеби треба да знаете, добро да го знаете Томо Здравковиќ. За целата оваа приказна да биде јасна, и да не го осудувате и да не му замерувате ..
