Тетка ми млада почина на 33 години, а само што се омажи пред неколку години. Имаше двегодишна ќерка. И јас бев малечка, па честопати после школо одев таму да си играм со малата Маја. Се надевав дека тетка ми ќе се врати од “некаде далеку”, така ме лажеа тогаш.
Многу ја сакав тетка ми која одеднаш исчезна. Подоцна дознав дека се разболела, мислеле дека е грип, па кога ја однеле во болница со висока температура, уште вечерта починала од менингитис. Така тетка ми без збогум си замина.
Но ако, не и се лутев тогаш, мислев дека ќе се врати како и секогаш кога ќе заминеше на службено патување. Но овојпат долго ја немаше.
Тетин ми беше љубезен со мене и многу ме сакаше. Заедно си игравме со него и со Маја. Маја беше малечка па ќе ја заспиеше, а после мене ме седнуваше во скут. Почнуваше да ми ја чешла косата, ми правеше фризури – си игравме фризери. А потоа си игравме доктори, неговата омилена игра.
Со неговиот прст ќе ми направеше “буц-бууц, што има тука?”- ќе ме притиснеше врз цицето. А јас ќе му речев – цице! “Ајде соблечи се да видиме дали цицето е добро и дали срцето работи правилно?” Јас ќе се соблечев по маичка, а тој со прстот чепкаше под неа. “Дали ова е цицето?”- ќе ме прашаше? -нее, му велев, и се така ќе ме прашуваше додека не ми ги надразнеше цицињата, и тогаш ќе му речев, дааа, тоа е цицето. А после ќе ми речеше дека мора да го слушне срцето и ќе ми ја соблечеше маичката.
Го наслонуваше увото, па ги наслонуваше усните, демек подобро да слушне, а потоа со рацете ме лекуваше. Сето тоа ме скокоткаше и ми беше интересно. Потоа проверуваше од каде мочкам и дали ми се чисти гаѓите, проверуваше колку влакненца ми пораснале. Нежно ќе ме погалеше додека јас мирно лежев гола на креветот. Ме галеше и на мешето и по нозете, насекаде ме галеше.
Потоа ќе ме прашаше дали сакам и јас бидам докторка, а јас со радост едвај чекав да ме праша. После јас му правев диши-диши, му ставав инјекција во задникот а тој се преправаше дека го боли. Ќе се соблечеше и ми го даваше неговиот полов орган да го земам во раце и да го бакнам за да оздравел…
Ова траеше најмалку 2-3 пати неделно, две години. Јас веќе бев целосно развиена а тетин ми уште сакаше да ја играме оваа игра која беше само наша тајна. Не смеев никому да кажам за оваа наша заедничка света тајна. И тогаш се случи да имаме полов однос. Ме болеше, но тој беше нежен и ми велеше дека јас сум храбра и дека ќе издржам. Постојано тоа ми го велеше и ме галеше по косата.
Нашите сексуални односи станаа редовни. Јас после школо брзав кај тетин ми за да се галиме. Ја заспивавме Маја и после се затворавме во спалната. Сега се срамам поради тоа, но тогаш мислев дека сум вљубена во тетин ми и ми беше многу убаво. Имав само еден проблем, не смеев никому да му кажам, ниту на другарките, а за дома ни на крај памет не ми паѓаше.
Мајка ми беше тотално изгубена после смртта на сестра и, па не само што не забележуваше што се случува со мене, туку мислам и дека се радуваше кога одев да си играм со братучетка ми.
Маја тргна во училиште, а јас бев постојано кај нив дома. Повремено имав и по некој дечко, ама брзо им раскинував, бидејќи не ми беа интересни. На 17 години заодев со едно дечко 4 години постар од мене, и тогаш започнаа проблемите. Веќе годинаипол сме заедно и сакам скроз да го откачам тетин ми но не знам како.
На почетокот почна да ми доаѓа во школски двор, ме пречекуваше па морав со него да влезам во кола. Ќе ме однесеше кај него и ќе имавме секс. После ќе ме оставеше на раат, и кога ќе помислев дека е завршено, пак од некаде ќе се појавеше.
Сега сум полнолетна, но се’ уште ме следи и ми прави проблеми. Дечко ми стана сомнителен, постојано ме распрашува за тетин ми, а јас веќе не знам какви оправдувања да смислувам.
Што да правам? Сега сум свесна дека тетин ми ме злоупотребувал и дека ми го испрал мозокот. Сега сум веќе полнолетна, но и ако го пријавам, како ќе живее Маја со татковиот срам? Како ќе ја погледнам во очи?
Јас сум и како мајка! А како ќе ги погледнам во очи мајка ми и татко ми? Што да правам не знам, а не сакам да го изгубам дечко ми, многу ми е убаво со него, културен и воспитан е, ме почитува… до кога?
П.П.
Овој текст е авторски и не смее да се реемитув ана други портали без одобрение од редакцијата на Галама.
Фото: Илустрација
