Оваа Американка која била во куќа на сестринство звучи како сцена од возбудлив филм, но приказната за нејзиното возбудување има и мрачна страна, но и многу болна, која ја криела длабоко во себе и и било тешко да го признае сето тоа.
Викендите ги поминувала практикувајќи секс за една ноќ (а понекогаш тоа го правела и во текот на цела недела), а будењето следното утро било болно. Така Мередит Ли го опишала своето искуство.
– Кога си во сестринство, да спиеш со некого за една вечер е како потврда. А ти сакаш потврда и тоа што почесто. За викендите ги истражувавме телата на типовите кои живееја на неколку метри од мене. Наутро ќе се искрадевме од соседните братства и трчавме да имаме колективен состанок.
Патот кон нашата куќа после луд провод за една вечер беше познат како „одот на срамот”. Некои ги лечеа физичките последици на мачнина и главоболки, но за оние емотивните последици никој не зборуваше.
Некои плачеа сами а некои чекаа порака од мажот со кој претходната вечер спиеле заедно. Тие никогаш не пристигнуваа, а ние не сакавме да признаеме колку боли тоа.
Спиењето за една вечер се сметаше за кул појава и ако не ти беше кул, самата сум виновна – таа култура сакаше да го мислиме тоа. Никој не ни кажа дека ноќта без обврски, наутро е проследена со депресија и анксиозност.
Никој не ни кажа дека потиштеноста е нормална реакција. Најсрамното нешто беше тоа што ми беше срам да кажам дека сум несреќна и тоа што патев преку емоционални мамурлоци.
Во текот на неколку години секој викенд спиев со различно момче и очекував поинаков резултат. Дури со помош на терапевт сфатив дека без емоции ме повредува.
Затоа, сега кога некоја пријателка ќе ми се јави после дива вечер, не ја прашувам само како било – туку како се чувствува.
